Estudiantes in tijden van Corona
13 maart 2020 werd er in Spanje de noodsituatie aangekondigd. Het covid-19 virus spreidde zich als een vuurtje rond en Spanje besloot dat het land tijdelijk in totale lockdown moest.
Zes weken bleven we binnen. Ook wij uiteraard.
Zoals in ons vorige blog van 20 maart te lezen waren onze studenten nét op tijd allemaal in NL.
Wij besloten kort daarna om een aantal appartementen weg te doen omdat het al snel duidelijk werd dat het niet ´even´ om twee weken zou gang maar wel eens langer zou kunnen gaan duren. Zonder inkomsten was dat voor ons een simpel rekensommetje.
Het opzeggen was één ding maar het leeghalen en opleveren een uitdaging. Met veel gedoe en veel papieren hebben we inmiddels de huizen kunnen opleveren waar we niet mee verder gaan.
Soms was het even pittig, het idee om zoveel weg te moeten doen wat we hebben opgebouwd. Niet alleen huisvesting maar het gaat tevens gepaard met het afscheid nemen van een aantal leerbedrijven, mooie contacten.
Het verplicht binnen zitten gaf ons aan de andere kant ook eens goed te tijd om rustig te reflecteren op de goede dingen die we misschien wél nog konden vasthouden als we straks in het ´nieuwe normaal´ zitten.
In tijden van crisis hoort loslaten er voor ons, en voor vele anderen, bij. Het zou niet realistisch zijn om niets te verliezen en alleen maar tijdelijk stil te staan en weer vrolijk door te gaan. Zeker niet bij een crisis waar de hele wereld geen flauw idee heeft waar het naar toe gaat.
Wij hebben in elk geval goed de tijd genomen om na te denken over de toekomst, hebben verschillende scenario’s afhankelijk van welke kant we met de wereld op gaan.
Estudiantes zoals het was zal het nooit meer worden maar het voelt oké en we hebben het totaal geaccepteerd. Hebben zelfs zin om op een andere manier verder te gaan. Om de projecten die soms al járen half op papier staan of alleen in ons hoofd zit, nu ook echt uit te kunnen gaan voeren. Om andere dingen náást Estudiantes ook op te pakken.
Voor nu is het belangrijk dat de wereld zich snel een klein beetje hersteld en ´gezond´ blijft. Niet schreeuwen dat het allemaal de schuld is van wie dan ook.
Belangrijk is dat de mensen zich proberen te verplaatsen in anderen, de natuur, de toekomst etc. Zichzelf een klein beetje opzij zet waar dat mogelijk is en SAMEN knokt voor een stabiele toekomst. Ik blijf maar hopen dat de mensen hier iets van hebben geleerd. Who knows….
Spanje is zich in elk geval, stap voor stap, uit de lockdown aan het wurmen.
Hoe moeilijk het is, lees ik in het nieuws. De ene dag bedenkt de regering A waar het een halve dag of dag later toch weer een B is. Lastig om bij te houden maar het lukt ons heus.
We mogen in elk geval weer naar buiten, kleine winkels mogen open en vandaag kunnen we ook weer naar de kapper, hoera!
Als we ons allemaal een beetje aan de regels houden hoopt Spanje in elk geval eind juni in het ´nieuwe normaal´ te zitten.
En hopen wij dat we in september van start kunnen met ons ´nieuwe Estudiantes´.